قلم مو را
در شراب می زنم
تا مست کشم
نقاشیت را
ای شب تابان من
انحنای بدنت،
نقشه ی رهایی است
به سوی آسمانی دیگر
باید خوب نگریست
آسمانی
به رنگ غروب جمعه،
آن زمان که نمی توان
بال زد به سوی آن
لعنت به جاذبه ای
که نمی گذارد
آی آسمان کدر
بگذار بگریم
به جای تو
تا به تصویر کشم
بوی دلتنگی را
درون نقاشی نیمه تمامم...
احمدعلی رسولی
