با گریه بر این زمانه آرام نشد
با خنده ی هیچکس دگر خام نشد
از صندلی و طناب چسبیده به سقف
صد بار پرید و باز، اعدام نشد
احمدعلی رسولی
طبقه بندی موضوعی
-
شعرهای من
(۱)
خلاصه آمار
کلمات کلیدی
او که تنها خوشی اش یک قمر و فاخته بود
خوابش نگرفت شُمرد تا صد
با لمس تو من به سوی یک پروازم
ای قبله ی آتشین دلم تنگ تو است
یک پیرزن خیره به ماتیک
شراب سیب چکید
مسیر راه شب را شمع می کرد
ن خنده ها برای زخم دلش
بیهوده می نمود
غرق در مستی او
داد زدم تا دریا
پولی نداشت خدا برای خرید رژ
یک چاییِ تلخ با دوتا قند
بایگانی
- آذر ۱۳۹۶(۱)
- آبان ۱۳۹۶(۱)
- خرداد ۱۳۹۶(۱۵)
- فروردين ۱۳۹۶(۱۰)
- اسفند ۱۳۹۵(۲۰)
- آذر ۱۳۹۵(۱۱)
- آبان ۱۳۹۵(۱۲)
- مهر ۱۳۹۵(۱۱)
- شهریور ۱۳۹۵(۷)
- مرداد ۱۳۹۵(۵)
- تیر ۱۳۹۵(۸)
- خرداد ۱۳۹۵(۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۵(۳)
- فروردين ۱۳۹۵(۸)
- اسفند ۱۳۹۴(۱۷)
- بهمن ۱۳۹۴(۱۱)
- دی ۱۳۹۴(۲۱)
- آذر ۱۳۹۴(۱۰)
- آبان ۱۳۹۴(۱۲)
- مهر ۱۳۹۴(۱۱)
- شهریور ۱۳۹۴(۲۴)
- مرداد ۱۳۹۴(۲۸)
آخرین مطلب
پیوندها