آن خنده ها برای زخم دلش، بیهوده می نمود


خون ندیده را به تیغ غمش، آلوده می نمود


حک کرد روی سنگ مزار‌ش نوشته ای 


این روزگار پلید برایم تا بوده می نمود


احمدعلی رسولی