طلوع صبح غم انگیز، خسته از بالی
نبود شور و امیدی وَ اندکی حالی
که خسته از نرسیدن به عمق پروازی
کبوترانِ زمین خورده، آسمان خالی
احمدعلی رسولی
و نه حتی مجالی برای یادآوردن آن روز عالی