تنهایی که می آید
تو عروج می کنی
حتی اگر همچون مسیح
در دایره حواریونت
به شام نشسته باشی...
ای کاج همیشه تنها
مُزَیّن ایستاده
در سرمای درخشان کریسمس
من نیز چون تو
به سوازنده شدن
در روزهای واپسین اندیشیده ام...

احمدعلی رسولی